Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, ακριβώς 13. Γρουσούζικος αριθμός θα πεις, μα τι πειράζει!
Θα'ταν τέλος τ'Απρίλη, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος -να και κάτι που έχω ξεχάσει τελικά...- και όπως ήταν αναμενόμενο δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα οι ζέστες του καλοκαιριού που έρχοταν. Βέβαια, μια-δυο μέρες πριν, που'χαμε ανέβει στον Λυκαβητό με τα πόδια, είχαμε ιδρώσει για τα καλά. Μικρά παιδιά όμως ήμασταν τότε, 19 στα 20, δεν καταλαβαίναμε από τέτοια. Ότι είχαμε φτάσει στην Πανεπιστημιούπολη και κάτσαμε να "πούμε" τα δικά μας, σε ένα πετρότοιχο έξω από την σχολή της.
Φλεγόμουν από το πάθος να την αγκαλιάσω και να την φιλήσω. Πάθος πρωτόγνωρο που είχε σιγοφουντώσει μέσα μου -για πρώτη φορά- από τον περασμένο Δεκέμβρη. Είχε παγώσει τους δυο πρώτους μήνες του νέου έτους -κρύοι ο Γενάρης και ο κουτσο-Φλέβαρος- για να ενσκύψει εντονότερο τον ανοιξιάτικο Μάρτη. Ήταν η "πρώτη" και καλύτερη άνοιξη της ζωής μου. Η αρχή των μετέπειτα "ανοίξεων". Και την φίλησα!
Εκείνη όμως δεν συμμερίζοταν την καρδιά μου: "Πολύ στο 'σορολό' δεν το'χουμε ρίξει κύριέ μου;", και εκείνο το "κύριε μου" έκρυβε πιο πολύ υποταγή παρά οτιδήποτε άλλο. Έτσι κατάλαβα τουλάχιστον κοιτάζοντας στα μάτια της.
Έτσι πίστευε και πιστεύει το μυαλό μου όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε. Κι ας πέρασαν άλλες, αληθινοί έρωτες, γεμάτα μερόνυχτα και μήνες. Εκείνος, ο πρώτος ο εφηβικός και συνάμα πλατωνικός έρωτας είναι πάντα σύντροφος στην καρδιά και το μυαλό μου...
Λίγες μέρες μετά χωρίσαμε. Τα ραδιόφωνα έπαιζαν συνέχεια το "You don't fool me" και η φωνή του αγαπημένου Freddie ήταν συντροφιά και ευκαρία για μια γερή δόση κλάμματος! Τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει ακόμα την αναζωογονητική του δύναμη. Ας είναι καλά οι φίλοι μου που τα τράβηξαν όλα!!
Κι όμως σήμερα ήρθα λίγο από την μεριά της ...
{λείπει κείμενο που θα σας αποσταλλεί εφόσον το ζητήσετε και φυσικά αν ... εγκριθεί το αίτημά σας ...!! }
Ίσως αναρωτηθείς αν αυτό μου συμβαίνει πρώτη φορά μετά από τα 13 αυτά χρόνια.
Ίσως παραξενευτείς αν σου πω πως 'ναι'.
Ίσως αυτή να είναι η διαφορά της (αγνής, παιδιάστικης) αγάπης από τον έρωτα...
Συγγνώμη αν σε πλήγωσα, δεν ήμουν πάντα έτσι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου